“Toen ik mijn gezinsleden vertelde dat ik mij wilde opgeven om met de atleten rond te rijden, was hun reactie onmiddellijk: “Wauw, je gaat hier enorm van genieten!”. En ze hadden inderdaad gelijk,” lacht Isabelle. Haar avontuur vond plaats van half juli tot half augustus. “Ik heb er zó hard van genoten, dat ik zelfs mijn verblijf met drie weken heb verlengd om ook voor de Paralympische Spelen te kunnen rijden. Chauffeur zijn voelt voor mij sowieso al niet als werken, en toen al helemaal niet. Ik genoot er elke seconde van.”
Isabelle overnachtte in een appartementenhotel in Montempô met ongeveer twintig andere chauffeurs. Na een snelle introductie reed Isabelle met verschillende soorten voertuigen, waaronder:
- autocars van het merk MAN en Mercedes
- een voertuig dat plaats heeft voor 6 rolstoelgebruikers
- een Toyota met waterstofaandrijving.
Ze kreeg ook de kans om enkele beroemdheden uit de sportwereld te vervoeren, waaronder Maxuella Lisowa, de Belgische basketbalspeelster en Piotr Van Montagu, Belgisch boogschutter.
Niet alleen met de sporters was er een connectie, vooral ook tussen de chauffeurs onderling. “We waren echt als één grote familie,” legt Isabelle uit. “Vóór en na de werkdag, alsook tussen de verschillende ritten door, brachten we samen veel tijd door met elkaar. We kookten samen, lachten met elkaars verhalen en steunden elkaar.”
“De meeste collega-chauffeurs kwamen uit België, Frankrijk maar zelfs ook iemand uit Réunion (een eiland in Afrika ten oosten van Madagaskar). Er was echt een klik. We hebben een WhatsApp-groepje aangemaakt om met elkaar contact te houden. Er is intussen zelfs een reünieweekend gepland!”
Chauffeur zijn is een avontuur op zich. Voor Isabelle zijn de Olympische en Paralympische spelen een absoluut hoogtepunt in haar carrière.
Lees meer over Keolis.
Wat er zoal gebeurt bij Keolis ontdek je hier.
