Manuela (54): “Ik had 20 jaar eerder buschauffeur moeten worden”

Het is nooit te laat om je passie te vinden. Dat bewijst het verhaal van Manuela, die haar carrièreswitch naar buschauffeur deelt. De Limburgse van Nederlandse oorsprong kreeg het op haar vorige werk steeds moeilijker door de zware arbeid die eraan te pas kwam. Toen haar partner de vraag stelde of ze zelf met de bus wilde rijden, twijfelde ze. “Ik ben sowieso graag op de baan. Ik rij met de wagen, de motor, zelfs met de tractor, … Maar ik was niet zeker of ik op mijn leeftijd nog in de boeken wilde duiken.” Wie niet waagt, die niet wint. Uiteindelijk schreef Manuela zich toch in bij de Keolis Drivers Academy, de rijschool van Keolis. 

“Het theoriegedeelte is zelfstudie, dus je krijgt je boeken via de post aan. Ik was aangenaam verrast dat ik de theorie goed kon,” legt Manuela uit. Ook haar praktijk ging van een leien dakje, dankzij haar lesgever Cindy. “Ze is een ongelooflijk goeie lesgever. Hoewel de eerste keer in de bus overweldigend en super spannend is, leerde ik alles snel aan. Je moet enkel wel het advies van je collega’s ter harte nemen, die tips zijn zeer nuttig.”

“Plots kreeg ik een compliment”

Ze slaagde met glans voor alle testen. “Zelfs op mijn leeftijd kan je je rijbewijs D nog halen,” zegt ze fier. “Het is een fantastische job. Ik had 20 jaar eerder buschauffeur moeten worden. Mensen op hun bestemming brengen geeft me energie. En als je als chauffeur vrolijkheid uitstraalt, krijg je dat altijd terug.”

Ondanks dat ze nog maar enkele maanden achter het stuur zit, heeft ze wel al enkele opvallende situaties meegemaakt. “Enkele weken geleden zat ik achter het stuur en begon de bus behoorlijk vol te geraken. Ik probeerde mijn hoofd koel te houden en me te focussen op de weg. Plots hoorde ik een stem naast mij en kreeg ik een compliment met de boodschap dat ik erg goed aan het rijden was. Bleek dat dit een collega was die al een tijdje mee aan het rijden was. Dat doet wel deugd om onverwacht een schouderklopje te krijgen van een collega-chauffeur met veel ervaring!”

Dat ze nog meer complimenten krijgt van collega’s, is wel zeker. Al is het maar dat haar partner en zoon óók rijden voor Keolis in Hamont. “Mijn schoonvader is heel zijn carrière lang buschauffeur geweest. Ook mijn partner rijdt al 35 jaar bij Keolis en mijn zoon heeft enkele jaren geleden de microbe overgekregen. Mijn zoon poetste eerst voertuigen als jobstudent in de coronaperiode. Nadat hij zijn middelbaar diploma behaald had, wilde hij meteen gaan voor zijn rijbewijs D en met de bus gaan rijden. Op zijn 19 jaar is dat ook gelukt, hij werd de jongste collega in Hamont. Dat is intussen 3 jaar geleden, ik ben erg fier op hem!”